Bir Şiir Denemesi
Views: 125
Zulüm var zulüm! Haksızlıklar diz boyu ama ben SUSUYORUM
İçim yanıyor, hararetten dudağım kuruyor, SUSUYORUM
Zalimlere vurmak için körleşmiş kılıcımı BİLİYORUM
Tek başımayım gücüm yetmeyecek bunu da BİLİYORUM
Bakışlarım kılıçtan da keskin, bir ok misali düşmana ATIYORUM
Ferasetimi de orduma komutan ATIYORUM
İşte ayağa kalktım, karşımda bir duvar tek vuruşta YIKIYORUM
Ama esas savaş kendi içimde, kalbimdeki günah kirlerini YIKIYORUM
İçim bir volkan gibi, bedenim dar geliyor TAŞIYORUM
Sırtımda ağır bir yük, zor da olsa TAŞIYORUM
İleri atılıyorum, düşman saflarını YARIYORUM
Mutluyum, çünkü âtıl değilim bir işe YARIYORUM
Bana uzanacak bir el lazım, onu yakınımda BULUYORUM
Ama kendi elimle beyaz duvara çamur BULUYORUM
Menzil uzak, düşe kalka muradıma ERİYORUM
Yolda çok şeyler yitirdim, bir mum gibi ERİYORUM
Kaybedecek vakit yok, bir saat gibi kendimi KURUYORUM
Gönül dünyam ise çoraklaşmış, bir fidan misali KURUYORUM
Havada zafer muştusu var, onu ciğerlerime SOLUYORUM
Gücüm tükeniyor, sararıp SOLUYORUM
Herkes bir şeyler söylüyor, her denilene KANIYORUM
Yalanlar içimi parçalıyor, taze bir yarayım KANIYORUM
Değişen bir şey yok, ben de diğerlerine UYUYORUM
Sanki bir şey olmamış, bir bebek gibi UYUYORUM
Arayış içindeyim, her güzel şeyi havada KAPIYORUM
Kötülüklerden çok çektim, onlara kapımı KAPIYORUM
Kalbim bir küp, çeşit çeşit duygularla DOLUYORUM
Karmaşa bize yakışmaz, ipleri yumağa DOLUYORUM
Bu dünya metaı bir pastadır, herkese eşit dağılsın diye özenle DİLİYORUM
Siz bu dünyayı alın, ben Rabbimden cennetini DİLİYORUM